Zapewne każdy zauważył
że w tym roku przypada 15-lecie istnienia warszawskiej wytwórni-
Prosto Label. Życzenia urodzinowe od Krzywej kroopy już były więc
nie ma sensu się powtarzać. Tym razem przedstawię osobisty bilans
tejże wytwórni.
Ulubiony album Prosto-
WWO- Witam was w rzeczywistości. Szczyt możliwości grupy,
przynajmniej w moim odczuciu, a zarazem jeden z ostatnich momentów
współpracy Sokoła z Jędkerem. Album na którym palmę
pierwszeństwa przejął Nocny Narrator pokazując kto w WWO wybija
się przed szereg. Świetne beaty od Magiery, L.A., Shuko bądź
Deszczu Strugi, trafne featy od Małolata, Firmy, Pono lub Jurasa.
Uliczny realizm plus deklaracja drogi do celu. Klasyk przez duże
„K”.
Najważniejszy album-
Sokół & Marysia Starosta-
Czysta Brudna Prawda. Moment przełomowy dla samego Sokoła jak i dla
całej wytwórni. Po odejściu od TPWC Sokół poszedł krok dalej
dostawiając do swojego wyrazistego stylu kobiecy wokal. Efektem tej
koncepcji to klasyk i płyta dekady.
Najciekawszy teledysk-
WWO- Sen. Polski hip-hop trochę czekał na to by dostać się do
stacji muzycznych. Może nie trwało to wieczność i postacie które
budowały scenę od podstaw zdążyły się załapać ze swoimi
klipami na pierwszy czas emisji rapu w polskich stacjach muzycznych.
Że Prosto zawsze przodowało w dobrych klipach wiadomo nie od dziś.
Nie raz wyprzedzali konkurencje choć to akurat sztuką nie było.
Szare blokowiska, zakapturzone typki, gdzieś w bramie na siłę
pozorujący swych idoli zza wielkiej wody. Słabo było z klipami
rodzimego rapu przez długie lata. Obecnie kanał Prosto Label bije
rekordy popularności na YouTube a obrazy do kawałków „Egzotyczna
przygoda”, „W sieci” lub „Alter ego” przekroczyły po
kilka milionów wyświetleń. Czarno- biały obraz, z drugiej strony
tak daleki od rapowych klipów. Choć powstał ponad 10lat temu wciąż
wygląda bardzo świeżo. Zaskakujące przyspieszenia, dojazdy i
odjazdy kamery, ciekawie prowadzona akcja. Jak sam kawałek jest
klimatycznie i oryginalnie. Autorami klipu byli: Kuba Lubiniewski
oraz Wojciech Zieliński. Ich świetna praca doczekała się YACHA
2004 za najlepsze zdjęcia. PS: warto oglądnąć klip, Sokół w
wersji soft, w ulicznym stylu wierzchnim.
Moment przełomowy dla labelu- Kontrakt z VNM. Bardzo
subiektywny wybór. No dobra, wszystko tutaj jest subiektywne, na tym
polega między innymi prowadzenie bloga. „V” na nielegalu
osiągnął dużo. Dla wielu stał się twarzą polskiego
undergroundu. Dołączenie członka 834 do składu warszawskiej
wytwórni wywołało niemałe emocje. Pewny siebie raper z Elbląga
swoją stalówką nie pasował do Prosto. Uliczny styl wytwórni,
gdzie tu miejsce dla takiego oryginału? Błąd. Po 3 latach od
debiutu można stwierdzić, że był to jeden z najlepszych ruchów
Sokoła w 15-leciu istnienia labelu. „Za parę lat w Polsce te
flow nie będzie kojarzyło sie z mainstreem'em im. Zostawiam po
sobie łez padół wielu raperów. Chcesz zobaczyć jak słone są?
to zejdź na dół. Biorę fejm, ej, jadę synu do miej lej. W studiu
robię flame I czekam synu na pay day tak, Prosto Label, lamy tu
mówią mayday. Bo mam promocje, a wiedza ile zrobiłem bez niej już
czas odliczać, moja kariera to bomba z zegarem, który zaraz
przestaje tykać i czuje zapach victorii”- te wersy stały się
ciałem...
Najciekawsza współpraca- Los Sicarios feat. Sokol, Palacio–
Checkeando. Prosto kilkakrotnie zaskoczyło ciekawymi współpracami.
Był numer na beatcie od DJ Premiera, była świetna współpraca z
Francuzami z Soundkail lub Słowakami z Kontrafakt, a także
dziesiątki ciekawych kawałków z krajowymi artystami jak chociażby
świetna produkcja od grupy OXY.GEN a wkrótce Rozbójnik Alibaba
wyda jeden z bardziej oryginalnych materiałów na polskiej scenie.
Jednak połączenie rapu Sokoła z kubańskim stylem zamiast
zderzenia kultur wskazało na wspólne sedno obu stylistyk.
Największe
zaskoczenie- Potwierdzone info.
Wspólna płyta Tede`go i Diox`a przypadła na rok „duetów”.
Niemal wszystkie wypadły blado i ciężko do nich wracać. Kolega z
HiFi Bandy – Hades nagrał przyzwoity ale nie powalający HAOS z
O.S.T.R., natomiast Diox wspólnie z dobrym ziomkiem- TDF`em nagrał
krążek na luzie. Co prawda ich krążek nie przewrócił do góry
nogami całej sceny ale stanowił przyjemny moment w 2013 roku.
Wydanie tego krążka w Prosto Label było pewnym zaskoczeniem.
Dlaczego nie Wielkie Joł? Prosto, Przypadek? Nie sądzę.
Ulubiony kawałek- WWO
feat. Orion, Kontrafakt, Włodi, Soundkail - I tak to osiągnę.
Kawałek stary i po paru latach do zweryfikowania. Być może nie
wszyscy dotarli do wyznaczonego wówczas celu i miejsca. Zwrotka
Włodiego to już spełniona przepowiednia podobnie jak u Sokoła.
Kilu MC i każdy wyczuł klimat kawałka, nawet po latach ma to swój
smak.
Banger nr 1- Zipera-
Bez ciśnień. Co prawda skład wytwórni nie jest bogaty w raperów
serwujących grube bangery ale jednak kilka kawałków wkręciło się
na długo. Klimatyczny teledysk, kręcące się półnagie panny,
wakacyjna zajawka, w powietrzu dziedzictwo dzikich pól, nawijki na
luzie. Kawałek z całą swoją otoczką w stylu bogatego entourage
rapu końca lat 90-tych w USA, a jednocześnie polski klimat.
Ulubiony producent
Prosto- Czarny HiFi. Przez
długi czas to dźwięki o DJ Deszczu Strugi były tymi których
wyszukiwałem w produkcjach Prosto. Twórczość HiFi Bandy nie jest
w moim klimacie ale odnosi się to jedynie do rapu Dioxa i Hadesa.
Produkcje od Czarnego to spadkobierstwo trueschoolowej epopei. Sample
świetnie wyselekcjonowane, umiejętnie prowadzenie melodii,
wykorzystywanie basu. Jeden z tych producentów którego
instrumentalne są nieraz ciekawsze od samych kawałków
Ulubiona zwrotka- WWO
– Mogę wszystko. Prawdziwy majstersztyk w rapie. Klimatyczny beat,
teledysk zapadający w pamięci i dojrzały tekst. W szczególności
pierwsza zwrotka wywołuje emocje: „Mogę
przeżyć życie, będąc na jego szczycie. Dostawać śniadania do
łóżka i całusa w policzek. Mogę mieć piękną kobietę, co
prasuje mi koszule. I cudowne dzieci, które wożę do szkoły
Cayenne. Mogę mieć świat u stóp, ja nie przypuszczam - ja to
wiem. Mogę mieć takie życie, jaki inni mają sen. Mogę pojechać
hen i właśnie tam znaleźć szczęście. Mogę być szczęśliwy
tu, mając proste zajęcie. Mogę zostać prezydentem i mieć własne
wojsko. Mogę kochać tak mocno, że wszystko inne to nic. Bo po co
śnić? Mogę robić to, zamiast tylko marzyć i gnić. Pośród
pustych twarzy, przeczekując życie. Przekreślając lepsze czasy,
mogę do przodu iść. Olewając drogowskazy, wszystko może się
zdarzyć. Mogę przemierzać planetę, nie chcąc żadnych bagaży.
Mogę mieć to, co chce, pierdoląc cały materializm. Mogę pomóc
bliskim i nigdy ich nie zawieść. Mogę zdobyć fortunę i komuś ją
zostawić. Patrzeć z tarasu na morze, z modelkami się bawić. Mogę
być tam gdzie ty, do końca naszych dni. Mogę być kimś, będąc
jednocześnie sobą. Albo pić od rana Wyborową, bić matkę. Mieć
jako dom klatkę schodową. Mogę skończyć się i nie jestem
zdziwiony. Mogę wszystko, to ma dwie strony”. Nie
ma tu popisów technicznych, przyspieszeń, wszechobecnych dziś
hashtagów, wszelkich zabaw językowych, jest za to bagaż emocji i
powiewy ekshibicjonizmu. Być wyliczanka w pewnym momencie dla
niektórych staję męcząca jednak nie ma rapu bez emocji...
Ulubiony beat z płyt
Prosto- VNM- Dym, produkcja
So`Drumatic. Nieziemsko klimatyczny beat w połączeniu z kobiecym
głosem Marysi odciąga uwagę od gospodarza kawałka czyli członka
834. Wprawdzie kilka innych produkcji od So`Drumatic po pierwszym
odsłuchu wywierało większe wrażenie. Beat z „Dymu”hipnotyzuje
na tyle, że za każdym razem brzmi świeżo. Nic tylko czekać do
album producenckiego So`Drumatic dla Prosto!
Najciekawsza okładka
– Sokół & Marysia Starosta- Czarna Biała Magia. Autorem
popularnego „oczojeba” jest zacna osoba o pseudonimie Wal&Gura.
Prostota wybijająca się z gamy stricte
hip-hopowych frontów CD.
MVP- Sokół.
Wybór banalny jak scenariusz w Dlaczego ja?. Ulubiony polski raper w
prywatnym rankingu. O tym jakim raperem jest Sokół nie ma sensu
pisać bo już zbyt wiele o tym napisano. Jedynie dodam, że z grona
przeciętnych, wtórnych i podrobionych MC- Sokół zawsze wybijał
się trafnymi spostrzeżeniami, prostym ale dogłębnym podejściem
do danego tematu, głodem do pokonywania barier w muzyce oraz
podnoszeniem jakości w wszelkich aspektach. Bo i w sprawach jakości
w wydaniu CD i odzieży wytwórnia ta zawsze wyprzedzała
konkurencję.
Najlepszy rok –
2011. W tym roku Prosto wydaje
pierwszy wspólny album duetu Sokół & Marysia Starosta- Czysta
Brudna Prawda. Po ponad 2 latach krążek zyskuje status platynowej
płyty. Nie od razu jednak było tak różowo.
Fani Sokoła byli w skrajnych emocjach na wieść o takiej
współpracy. Być może się mylę ale była to pierwsza platyna dla
Prosto. Tego samego roku wychodzą kolejne krążki które namieszały
na scenie: debiut VNM-a, również debiutancki Brahu, drugi krążek
duetu Pokój z Widokiem na Wojnę.
Rozczarowanie- Nie
będę wybielał rzeczywistości. Przez te lata działalności
musiały się przydarzyć trudniejsze momenty i niepowodzenia. Jak
przyznał Sokół, Prosto nieraz było bliskie bankructwa. Przy
obecnej pozycji trudno w to uwierzyć. Na płaszczyźnie muzycznej
także słabsze chwile dopadały tą wytwórnie. Nie wszyscy raperzy
Prosto powalają na kolana, nie sprawdzam wszystkich płyt jakie
wydają, jednak w kolekcji CD, Prosto jest jednym z liderów w
osobistej kolekcji. Za największe rozczarowanie uznaje postawę
byłego członka WWO i ZIP Składu a więc- Jędkera Co prawda sama
wytwórnia nie popchnęła realisty do statusu monopolisty ale
współautor „Na melanżu” jest kojarzony z Prosto i jego
działalność nie wątpliwiej chluby Prosto nie przynosi. Za
rozczarowanie w kategorii CD uznaje całkiem świeże dzieło grupy
RH- - Karty sim.
Odkrycie- Kękę.
W niektórych komentarzach na YouTube Sokół był nazywany mianem
polskiego Dr. Dre. VNM, KaeN, a wkrótce Żyto. Kilka nowych twarz w
rapie wyszło od Prosto. Reprezentant Radomia to akurat został
odkryty a raczej wprowadzony na szersze wody przez Młode Wilki
Popkillera. Jedna zwrotka i #hurrwa poszło. Charyzmatyczny,
oryginalny a jednocześnie swojski. Obok VNM-a najbardziej wyrazisty
typ którego Prosto wprowadziło na główną scenę. Ale to jednak
radomska Iskra stała się dla mnie najciekawszy odkryciem jakie
wyszło z wytwórni Sokoła i w ostatnich latach na polskiej scenie.
Sokół wygrany w prywatnych Fryderykach. Minęło 15-lat, cała wytwórnia jest wygrana. Życzenia już był więc może jedno oczekiwanie na koniec. Oby Prosto Label zaskoczyło jeszcze całą scenę łącznie z najbardziej gorliwymi haterami.
Pozdrawiam
świetne podsumowanie
OdpowiedzUsuń