czwartek, 12 czerwca 2014

Subiektywne urodziny Prosto #2

Zapewne każdy zauważył że w tym roku przypada 15-lecie istnienia warszawskiej wytwórni- Prosto Label. Życzenia urodzinowe od Krzywej kroopy już były więc nie ma sensu się powtarzać. Tym razem przedstawię osobisty bilans tejże wytwórni.

Ulubiony album Prosto- WWO- Witam was w rzeczywistości. Szczyt możliwości grupy, przynajmniej w moim odczuciu, a zarazem jeden z ostatnich momentów współpracy Sokoła z Jędkerem. Album na którym palmę pierwszeństwa przejął Nocny Narrator pokazując kto w WWO wybija się przed szereg. Świetne beaty od Magiery, L.A., Shuko bądź Deszczu Strugi, trafne featy od Małolata, Firmy, Pono lub Jurasa. Uliczny realizm plus deklaracja drogi do celu. Klasyk przez duże „K”. 


Najważniejszy album- Sokół & Marysia Starosta- Czysta Brudna Prawda. Moment przełomowy dla samego Sokoła jak i dla całej wytwórni. Po odejściu od TPWC Sokół poszedł krok dalej dostawiając do swojego wyrazistego stylu kobiecy wokal. Efektem tej koncepcji to klasyk i płyta dekady. 
 

Najciekawszy teledysk- WWO- Sen. Polski hip-hop trochę czekał na to by dostać się do stacji muzycznych. Może nie trwało to wieczność i postacie które budowały scenę od podstaw zdążyły się załapać ze swoimi klipami na pierwszy czas emisji rapu w polskich stacjach muzycznych. Że Prosto zawsze przodowało w dobrych klipach wiadomo nie od dziś. Nie raz wyprzedzali konkurencje choć to akurat sztuką nie było. Szare blokowiska, zakapturzone typki, gdzieś w bramie na siłę pozorujący swych idoli zza wielkiej wody. Słabo było z klipami rodzimego rapu przez długie lata. Obecnie kanał Prosto Label bije rekordy popularności na YouTube a obrazy do kawałków „Egzotyczna przygoda”, „W sieci” lub „Alter ego” przekroczyły po kilka milionów wyświetleń. Czarno- biały obraz, z drugiej strony tak daleki od rapowych klipów. Choć powstał ponad 10lat temu wciąż wygląda bardzo świeżo. Zaskakujące przyspieszenia, dojazdy i odjazdy kamery, ciekawie prowadzona akcja. Jak sam kawałek jest klimatycznie i oryginalnie. Autorami klipu byli: Kuba Lubiniewski oraz Wojciech Zieliński. Ich świetna praca doczekała się YACHA 2004 za najlepsze zdjęcia. PS: warto oglądnąć klip, Sokół w wersji soft, w ulicznym stylu wierzchnim. 


Moment przełomowy dla labelu- Kontrakt z VNM. Bardzo subiektywny wybór. No dobra, wszystko tutaj jest subiektywne, na tym polega między innymi prowadzenie bloga. „V” na nielegalu osiągnął dużo. Dla wielu stał się twarzą polskiego undergroundu. Dołączenie członka 834 do składu warszawskiej wytwórni wywołało niemałe emocje. Pewny siebie raper z Elbląga swoją stalówką nie pasował do Prosto. Uliczny styl wytwórni, gdzie tu miejsce dla takiego oryginału? Błąd. Po 3 latach od debiutu można stwierdzić, że był to jeden z najlepszych ruchów Sokoła w 15-leciu istnienia labelu. „Za parę lat w Polsce te flow nie będzie kojarzyło sie z mainstreem'em im. Zostawiam po sobie łez padół wielu raperów. Chcesz zobaczyć jak słone są? to zejdź na dół. Biorę fejm, ej, jadę synu do miej lej. W studiu robię flame I czekam synu na pay day tak, Prosto Label, lamy tu mówią mayday. Bo mam promocje, a wiedza ile zrobiłem bez niej już czas odliczać, moja kariera to bomba z zegarem, który zaraz przestaje tykać i czuje zapach victorii”- te wersy stały się ciałem...


Najciekawsza współpraca- Los Sicarios feat. Sokol, Palacio– Checkeando. Prosto kilkakrotnie zaskoczyło ciekawymi współpracami. Był numer na beatcie od DJ Premiera, była świetna współpraca z Francuzami z Soundkail lub Słowakami z Kontrafakt, a także dziesiątki ciekawych kawałków z krajowymi artystami jak chociażby świetna produkcja od grupy OXY.GEN a wkrótce Rozbójnik Alibaba wyda jeden z bardziej oryginalnych materiałów na polskiej scenie. Jednak połączenie rapu Sokoła z kubańskim stylem zamiast zderzenia kultur wskazało na wspólne sedno obu stylistyk. 


Największe zaskoczenie- Potwierdzone info. Wspólna płyta Tede`go i Diox`a przypadła na rok „duetów”. Niemal wszystkie wypadły blado i ciężko do nich wracać. Kolega z HiFi Bandy – Hades nagrał przyzwoity ale nie powalający HAOS z O.S.T.R., natomiast Diox wspólnie z dobrym ziomkiem- TDF`em nagrał krążek na luzie. Co prawda ich krążek nie przewrócił do góry nogami całej sceny ale stanowił przyjemny moment w 2013 roku. Wydanie tego krążka w Prosto Label było pewnym zaskoczeniem. Dlaczego nie Wielkie Joł? Prosto, Przypadek? Nie sądzę. 
 

Ulubiony kawałek- WWO feat. Orion, Kontrafakt, Włodi, Soundkail - I tak to osiągnę. Kawałek stary i po paru latach do zweryfikowania. Być może nie wszyscy dotarli do wyznaczonego wówczas celu i miejsca. Zwrotka Włodiego to już spełniona przepowiednia podobnie jak u Sokoła. Kilu MC i każdy wyczuł klimat kawałka, nawet po latach ma to swój smak. 
 

Banger nr 1- Zipera- Bez ciśnień. Co prawda skład wytwórni nie jest bogaty w raperów serwujących grube bangery ale jednak kilka kawałków wkręciło się na długo. Klimatyczny teledysk, kręcące się półnagie panny, wakacyjna zajawka, w powietrzu dziedzictwo dzikich pól, nawijki na luzie. Kawałek z całą swoją otoczką w stylu bogatego entourage rapu końca lat 90-tych w USA, a jednocześnie polski klimat. 
 

Ulubiony producent Prosto- Czarny HiFi. Przez długi czas to dźwięki o DJ Deszczu Strugi były tymi których wyszukiwałem w produkcjach Prosto. Twórczość HiFi Bandy nie jest w moim klimacie ale odnosi się to jedynie do rapu Dioxa i Hadesa. Produkcje od Czarnego to spadkobierstwo trueschoolowej epopei. Sample świetnie wyselekcjonowane, umiejętnie prowadzenie melodii, wykorzystywanie basu. Jeden z tych producentów którego instrumentalne są nieraz ciekawsze od samych kawałków 

 
Ulubiona zwrotka- WWO – Mogę wszystko. Prawdziwy majstersztyk w rapie. Klimatyczny beat, teledysk zapadający w pamięci i dojrzały tekst. W szczególności pierwsza zwrotka wywołuje emocje: „Mogę przeżyć życie, będąc na jego szczycie. Dostawać śniadania do łóżka i całusa w policzek. Mogę mieć piękną kobietę, co prasuje mi koszule. I cudowne dzieci, które wożę do szkoły Cayenne. Mogę mieć świat u stóp, ja nie przypuszczam - ja to wiem. Mogę mieć takie życie, jaki inni mają sen. Mogę pojechać hen i właśnie tam znaleźć szczęście. Mogę być szczęśliwy tu, mając proste zajęcie. Mogę zostać prezydentem i mieć własne wojsko. Mogę kochać tak mocno, że wszystko inne to nic. Bo po co śnić? Mogę robić to, zamiast tylko marzyć i gnić. Pośród pustych twarzy, przeczekując życie. Przekreślając lepsze czasy, mogę do przodu iść. Olewając drogowskazy, wszystko może się zdarzyć. Mogę przemierzać planetę, nie chcąc żadnych bagaży. Mogę mieć to, co chce, pierdoląc cały materializm. Mogę pomóc bliskim i nigdy ich nie zawieść. Mogę zdobyć fortunę i komuś ją zostawić. Patrzeć z tarasu na morze, z modelkami się bawić. Mogę być tam gdzie ty, do końca naszych dni. Mogę być kimś, będąc jednocześnie sobą. Albo pić od rana Wyborową, bić matkę. Mieć jako dom klatkę schodową. Mogę skończyć się i nie jestem zdziwiony. Mogę wszystko, to ma dwie strony”. Nie ma tu popisów technicznych, przyspieszeń, wszechobecnych dziś hashtagów, wszelkich zabaw językowych, jest za to bagaż emocji i powiewy ekshibicjonizmu. Być wyliczanka w pewnym momencie dla niektórych staję męcząca jednak nie ma rapu bez emocji... 
 

Ulubiony beat z płyt Prosto- VNM- Dym, produkcja So`Drumatic. Nieziemsko klimatyczny beat w połączeniu z kobiecym głosem Marysi odciąga uwagę od gospodarza kawałka czyli członka 834. Wprawdzie kilka innych produkcji od So`Drumatic po pierwszym odsłuchu wywierało większe wrażenie. Beat z „Dymu”hipnotyzuje na tyle, że za każdym razem brzmi świeżo. Nic tylko czekać do album producenckiego So`Drumatic dla Prosto!


Najciekawsza okładka – Sokół & Marysia Starosta- Czarna Biała Magia. Autorem popularnego „oczojeba” jest zacna osoba o pseudonimie Wal&Gura. Prostota wybijająca się z gamy stricte hip-hopowych frontów CD.

MVP- Sokół. Wybór banalny jak scenariusz w Dlaczego ja?. Ulubiony polski raper w prywatnym rankingu. O tym jakim raperem jest Sokół nie ma sensu pisać bo już zbyt wiele o tym napisano. Jedynie dodam, że z grona przeciętnych, wtórnych i podrobionych MC- Sokół zawsze wybijał się trafnymi spostrzeżeniami, prostym ale dogłębnym podejściem do danego tematu, głodem do pokonywania barier w muzyce oraz podnoszeniem jakości w wszelkich aspektach. Bo i w sprawach jakości w wydaniu CD i odzieży wytwórnia ta zawsze wyprzedzała konkurencję. 
 

Najlepszy rok – 2011. W tym roku Prosto wydaje pierwszy wspólny album duetu Sokół & Marysia Starosta- Czysta Brudna Prawda. Po ponad 2 latach krążek zyskuje status platynowej płyty. Nie od razu jednak było tak różowo. Fani Sokoła byli w skrajnych emocjach na wieść o takiej współpracy. Być może się mylę ale była to pierwsza platyna dla Prosto. Tego samego roku wychodzą kolejne krążki które namieszały na scenie: debiut VNM-a, również debiutancki Brahu, drugi krążek duetu Pokój z Widokiem na Wojnę. 
 

Rozczarowanie- Nie będę wybielał rzeczywistości. Przez te lata działalności musiały się przydarzyć trudniejsze momenty i niepowodzenia. Jak przyznał Sokół, Prosto nieraz było bliskie bankructwa. Przy obecnej pozycji trudno w to uwierzyć. Na płaszczyźnie muzycznej także słabsze chwile dopadały tą wytwórnie. Nie wszyscy raperzy Prosto powalają na kolana, nie sprawdzam wszystkich płyt jakie wydają, jednak w kolekcji CD, Prosto jest jednym z liderów w osobistej kolekcji. Za największe rozczarowanie uznaje postawę byłego członka WWO i ZIP Składu a więc- Jędkera Co prawda sama wytwórnia nie popchnęła realisty do statusu monopolisty ale współautor „Na melanżu” jest kojarzony z Prosto i jego działalność nie wątpliwiej chluby Prosto nie przynosi. Za rozczarowanie w kategorii CD uznaje całkiem świeże dzieło grupy RH- - Karty sim. 
 

Odkrycie- Kękę. W niektórych komentarzach na YouTube Sokół był nazywany mianem polskiego Dr. Dre. VNM, KaeN, a wkrótce Żyto. Kilka nowych twarz w rapie wyszło od Prosto. Reprezentant Radomia to akurat został odkryty a raczej wprowadzony na szersze wody przez Młode Wilki Popkillera. Jedna zwrotka i #hurrwa poszło. Charyzmatyczny, oryginalny a jednocześnie swojski. Obok VNM-a najbardziej wyrazisty typ którego Prosto wprowadziło na główną scenę. Ale to jednak radomska Iskra stała się dla mnie najciekawszy odkryciem jakie wyszło z wytwórni Sokoła i w ostatnich latach na polskiej scenie. 
 

 Sokół wygrany w prywatnych Fryderykach. Minęło 15-lat, cała wytwórnia jest wygrana. Życzenia już był więc może jedno oczekiwanie na koniec. Oby Prosto Label zaskoczyło jeszcze całą scenę łącznie z najbardziej gorliwymi haterami. 




Krzywa kroopa
Pozdrawiam 

1 komentarz: